गीता जो ज्ञानु
कहिंखे चवां माँ सचु – सचखे मञे को विरलो ।
जेको मञे सचखे – सो हली कीन सघे ।
करे विषयनि जो ध्यानु – पैदा थिएथी चाहिना ।
चाहत मां जन्मे थो कामु (कामनाऊँ) –
कामाऊँ पूरियूँ थियनि कीनकी -जिनि वधायो लोभु ।
लोभु पूरो थियो कीनकी – जहिं वधायो क्रोधु ।
क्रोध विञाई मति (समझ) – थियो मुहिंजो पतनु ।
पतन में देरि पवे थी कीनकी – जीऐं झटिको बिजिलीअ जो ।
बचाइणु चाहीं तूँ पाणु – छढि तूँ विषयनि जो संगु ।
खींचे तूँ इंद्रयूँ तन-मन मां – बणिजी कछूओ पाणु ।
मञु तूँ रहमु राम जो ।।